Տեհրանի կենտրոնական հատվածում բացվել է նոր մետրոյի կայարան՝ ի պատիվ Իրանի հայկական քրիստոնյա համայնքի, տեղեկացնում են տեղական լրատվամիջոցները։ «Մարյամ-է-Մոկադդաս» («Օրհնյալ Կույս Մարիամ») կայարանը գտնվում է մի քանի րոպե քայլերթի հեռավորության վրա Հայ Առաքելական Եկեղեցու «Սուրբ Սարգիս» մայր տաճարից։ Մետրոյի կայարանի ձևավորման մեջ օգտագործվել են քրիստոնեական թեմատիկայով պատկերապատումներ։
Ինչպես գրում է «Sepah Pasdaran» Telegram-ալիքը, կայարանը իր անունը ստացել է մոտակայքում գտնվող հին հայկական եկեղեցու պատվին։
Սկզբնապես կայարանը նախատեսվում էր կոչել «Shahid Nejatollahi»՝ ի հիշատակ համալսարանի դասախոսի, որը զոհվել էր անցյալ դարի 70-ականների վերջին՝ Իրանում Իսլամական հեղափոխության շրջանում։ Սակայն անցած տարի մետրոյի ղեկավարությունը որոշեց՝ հարգանքի նշան քրիստոնյաների նկատմամբ կայարանն անվանել «Maryam-e Moghaddas»։
Եվ սա տեղի է ունենում այն երկրում, որը Արևմուտքում հաճախ անվանում են իսլամական ֆունդամենտալիզմի հենակետ։ Կարո՞ղ եք պատկերացնել նման բան «քաղաքակիրթ» Իսրայելում։ Իհարկե՝ ոչ։ Եվ ինչը դեռ ավելի տխուր է՝ նույնիսկ Մոսկվայում դա անհնար է պատկերացնել։
Ինչպես «ՌԻԱ Նովոստի»-ին հայտնեց կայարանի ձևավորող նկարիչ Տանյա Տարիգմեհրը, կայարանի ներքին տարածքը զարդարող յոթ պանոները նվիրված են տարբեր քրիստոնեական հասկացություններին և Կույս Մարիամի կյանքին ու պարունակում են քրիստոնյաների համար խորհրդանշական նշանակություն ունեցող տարրեր։ Նա պարզաբանել է, որ այն պատը, որը տեսնում է ուղևորը՝ մետրո իջնելիս առաջին էսկալատորով, զարդարված է հայտնի քուրանական «Մարյամ» սուրայից վեց այաթներով, իսկ «Աստծո անունով» գրությունը, որը ավանդաբար տեղադրվում է Տեհրանի բոլոր մետրո կայարանների մուտքի վերևում, հենց այս կայարանում տարբերվում է մյուսներից, քանի որ գրված է չորս լեզվով՝ անգլերեն, արաբերեն, պարսկերեն և արամեերեն։
Ավելացնենք, որ իր ժամանակակից ինստիտուցիոնալ տեսքով իրանական հայկական սփյուռքը ունի շուրջ չորս դարերի պատմություն։ Նրա ձևավորումը կապված է ինչպես հին միգրացիոն գործընթացների, այնպես էլ պարսից շահերի կողմից նախաձեռնված վերաբնակեցումների հետ՝ հատկապես Սեֆևիդների ժամանակաշրջանում։
Պաշտոնական տվյալներով՝ այսօր Իրանի Իսլամական Հանրապետությունում ապրում է շուրջ 200 հազար հայ։ Սակայն անկախ գնահատականներով՝ նրանց իրական թիվը կարող է լինել ավելի մոտ 100 հազարին, ինչը բացատրվում է ներգաղթի ալիքներով, որոնք հատկապես ակտիվ էին 1979 թվականի Իսլամական հեղափոխությունից հետո։
Չնայած թվի նվազմանը՝ հայկական համայնքը շարունակում է պահպանել քաղաքական ներկայացվածություն. ըստ Իրանի Սահմանադրության՝ հայերին տրամադրված է երկու տեղ Մեջլիսում (Իրանի խորհրդարանում)։
